Λένε πολλοί, πως αν δεν βγάζεις πολύ περισσότερα χρήματα απ' ό,τι οι υπάλληλοί σου, δεν έχεις κίνητρο να γίνεις επιχειρηματίας, γίνεσαι κι εσύ υπάλληλος και τελειώνεις.
Κατά τη γνώμη μου, επιχειρηματίας πρέπει να γίνεσαι επειδή αγαπάς το αντικείμενο της δουλειάς σου, επειδή σου αρέσει να καινοτομείς και να παίρνεις ρίσκα, επειδή θέλεις να είσαι ανεξάρτητος κι επειδή έχεις μεγαλύτερη προοπτική ανάπτυξης.
Όλα αυτά όμως οφείλεις να τα κάνεις μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, νομικό και ηθικό.
Κάθε επιχείρηση στην αρχή της δεν βγάζει τόσα, ώστε ο επιχειρηματίας να μπορεί να παίρνει περισσότερα χρήματα από τους υπάλλήλους του -συχνότατα είναι υποχρεωμένος να παίρνει πολύ λιγότερα ή να βάζει και από την τσέπη του και να δουλεύει πολύ περισσότερο. Έτσι αρχίζουν παγκοσμίως οι επιχειρήσεις: με δάνεια, με απίστευτο κόπο, με τρελό άγχος και με ελάχιστες απολαβές για τον επιχειρηματία.
Οι άνθρωποι όμως που ζουν και πορεύονται απολύτως εγωιστικά, θεωρούν πως μπορούν να πλουτίζουν στις πλάτες των υπαλλήλων τους, γιατί αυτοί είναι οι μάγκες που παίρνουν τα ρίσκα του επιχειρηματία και οι υπάλληλοι είναι τα πειθήνια εκτελεστικά τους όργανα, που πρέπει να δουλεύουν για ψίχουλα και σαν σκλάβοι για να πάει καλά η δική τους επιχείριση.
Συχνά, δε, τους μπουστάρουν με συνθήματα όπως "Είμαστε ομάδα", "Η επιχείρηση είναι και δική σας και πρέπει να την πονάτε", "Αν πάει καλά η επιχείρηση, θα πάτε κι εσείς καλά" και άλλα τέτοια ωραία, που θα ήταν πράγματι ωραία, όταν και αν υπήρχε όντως μια δίκαιη κατανομή των κερδών στην πορεία της επιχείρησης.
Αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Όσο πιο μεγάλη και πιο κερδοφόρα γίνεται η επιχείρηση, τόσο περισσότερο ξεζουμίζουν τους υπαλλήλους, για να μεγιστοποιήσουν το κέρδος τους. Και πάλι έχουν τη δικαιολογία τους: "Τώρα αναπτυσσόμαστε και έχουμε τεράστια έξοδα". Οι υπάλληλοι καλούνται δηλαδή και πάλι να πληρώσουν αυτοί τα "τεράστια έξοδα" με την κακοπληρωμένη εργασία τους.
Στο μεταξύ, οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν με την πεποίθηση πως "Έτσι γίνονται τα λεφτά" ή "Μόνο οι τσιγκούνηδες κάνουν λεφτά· αυτοί που μετράνε και τη δεκάρα".
Προσωπικώς πιστεύω, πως ο επιχειρηματίας οφείλει να είναι έντιμος και δίκαιος. Και πως μπορεί άνετα ένας έντιμος και δίκαιος επιχειρηματίας να πάει μπροστά· εξάλλου υπάρχουν πολλά παραδείγματα παγκοσμίως που το αποδεικνύουν. Ίσως με αργότερο ρυθμό, αλλά με καθαρότερη συνείδηση και κυρίως με καλύτερες σχέσεις με τους ανθρώπους που ουσιαστικά περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του: τους υπαλλήλους του.