Άλλη μια χρονιά φθάνει αισίως στο τέλος της, το 2024 φθάνει οσονούπω, και η εφημερίδα μας θέλει να εστιάσει στο «αισίως»: να αναδείξει τα καλά που συμβαίνουν στον κόσμο μας.
Οι παλιότεροι θα θυμούνται το «νέφος» στην Αθήνα. Τα σημερινά παιδιά ούτε που το έχουν ακούσει ποτέ στη ζωή τους. Τα καυσαέριο έχει μειωθεί, το νέφος έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Παράγονται και πωλούνται όλο και περισσότερα υβριδικά ή
Ευτυχισμένο 2024!ηλεκτρικά -και επιπλέον αθόρυβα- αυτοκίνητα. Οι προδιαγραφές για τις εκπομπές ρύπων, που συνεχώς τροποποιεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και εμείς ακολουθούμε ως μέλη της, καθώς και η διαρκώς εξελισσόμενη τεχνολογία των κινητήρων, βοηθούν ολοφάνερα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Το ίδιο συμβαίνει αργά αλλά σταθερά με την αύξηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (Α.Π.Ε.) αντί του άνθρακα και άλλων καυσίμων που μολύνουν την ατμόσφαιρα και συμβάλλουν στην κλιματική αλλαγή. Η «τρύπα του όζοντος» για την οποία συζητούσαμε καθημερινά πριν 2-3 δεκαετίες βρίσκεται πλέον σε κατάσταση επούλωσης. Η ΕΕ απαγόρευσε εξάλλου πρόσφατα μερικά δημοφιλή παρασιτοκτόνα που από την μία βοηθούν στην αποδοτικότητα των καλλιεργειών, από την άλλη όμως σκοτώνουν τις πολύτιμες μέλισσες και δηλητηριάζουν τους καρπούς.
Τα κράτη λοιπόν, παρά τα συμφέροντά τους και παρά την εγγενή τάση του ανθρώπου να εκμεταλλεύεται όλους τους πόρους του πλανήτη με αποτέλεσμα την σταδιακή καταστροφή του, διεξάγουν έρευνες, βγάζουν συμπεράσματα και συνάπτουν συμφωνίες με τις οποίες δεσμεύονται να ακολουθούν καλύτερες τακτικές για τη βιωσιμότητα του πλανήτη.
Όλα αυτά δεν αποδίδουν άμεσα και πολλοί άνθρωποι τα αμφισβητούν εντόνως, αλλά η ιστορία μας λέει πως εντέλει λειτουργούν -μέχρι βεβαίως να δημιουργηθεί ένα καινούριο πρόβλημα που καλείται η ανθρωπότητα να επιλύσει εκ νέου. Αυτό συμβαίνει π.χ. αυτήν την στιγμή με τις ανεμογεννήτριες που έχουν μία θετική και μία αρνητική πλευρά -όπως τα περισσότερα πράγματα στον κόσμο- και οι άνθρωποι καλούνται να επιλέξουν το μικρότερο κακό κατά την τρέχουσα ιστορική περίοδο. Μέχρι να βρεθεί κάποιος καλύτερος τρόπος.
Ακόμα και η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου όλο και περισσότερων ανθρώπων στον κόσμο, καθώς και η αύξηση του προσδόκιμου της ζωής -γεγονότα που κατά βάση θεωρούνται θετικά-, φέρουν μαζί τους προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν, απαιτούν περισσότερους πόρους καθώς και την αναδιανομή τους, πράγμα που προς στιγμήν επιφέρει αναταραχή, αλλά κάποια στιγμή θα ισορροπήσουμε πάλι κάπου.
Τα μεμονωμένα άτομα τώρα μορφώνονται όλο και περισσότερο, έχουν ευαισθητοποιηθεί εναντίον της βίας και των διακρίσεων, υπέρ της βιοποικιλότητας, της διαφορετικότητας και των δικαιωμάτων όλων των όντων, ανακυκλώνουν, προσπαθούν να κατανοήσουν τη φύση τους και να βελτιωθούν.
Τέλος, ας θυμηθούμε μία από τις σημαντικότερες ταινίες της φετινής χρονιάς, το Oppenheimer που μας θυμίζει πως η ανθρωπότητα μπορεί να αυτοσυγκρατείται μιας και το χειρότερο όπλο που έχει εφεύρει ποτέ, δεν ξαναχρησιμοποιήθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο από κανέναν.
Όλα αυτά μας δείχνουν πως δεν πάνε όλα από το κακό στο χειρότερο όπως οι περισσότεροι άνθρωποι αρέσκονται να πιστεύουν και πάντα έτσι έκαναν -ακόμα και οι αρχαίοι Έλληνες γράφουν στα κείμενά τους πόσο καλύτεροι και πιο ευτυχισμένοι ήταν οι πρόγονοί τους. Μια ολοφάνερα ψευδής πεποίθηση που αναπαράγεται από καταβολής κόσμου. Ποιος ξέρει γιατί…
Καλό 2024!
